Wewnętrzny krytyk często mówi tym samym tonem i słowami, które kiedyś wyszły z ust naszych rodziców.
Ten głos natychmiast znajduje nasze słabości i bezlitośnie je atakuje, donosi korespondent .
W dzieciństwie psychika dziecka jak gąbka wchłania wszystkie oceny i komentarze znaczących dorosłych. Rodzicielskie frazy są stopniowo internalizowane, przekształcając się w nasze własne przekonania o nas samych.
Zdjęcie: Pixabay
Mechanizm psychologiczny tego procesu opiera się na tworzeniu połączeń neuronalnych odpowiedzialnych za poczucie bezpieczeństwa i akceptacji. Dziecko uczy się, że aby otrzymać akceptację, konieczne jest spełnienie określonych standardów wyrażanych przez rodziców.
Wielokrotnie powtarzana krytyczna wypowiedź w końcu przestaje być postrzegana jako zewnętrzna. Mózg zaczyna automatycznie odtwarzać tę krytykę w podobnych sytuacjach, tworząc iluzję własnej myśli.
Jest to szczególnie wyraźne w momentach porażki lub konieczności podjęcia ważnej decyzji. Wewnętrzny głos brzmi wtedy tak głośno, jak to tylko możliwe, powtarzając wyrzuty i ostrzeżenia znane z dzieciństwa.
Jeśli nie nauczysz się oddzielać swoich prawdziwych myśli od narzuconych programów, wewnętrzny krytyk może przejąć kontrolę nad całym Twoim życiem. Będzie dyktował wybór zawodu, kręgu towarzyskiego, a nawet wzorców zachowań w związkach.
Ciągła samoocena nieuchronnie prowadzi do chronicznego stresu i wypalenia emocjonalnego. Osoba żyje w stanie ciągłego niepokoju, bojąc się, że nie spełni raz wyuczonych kryteriów.
Pierwszym krokiem do uzdrowienia jest uznanie faktu, że wewnętrzny krytyk nie mówi w naszym imieniu. Musisz nauczyć się mentalnie oddzielać ten głos i rozpoznawać jego zewnętrzne pochodzenie.Praktyka uważności pozwala uchwycić moment, w którym włącza się nagrany program rodzicielski. Obserwując krytyczne myśli z zewnątrz, pozbawiasz je ich emocjonalnej mocy i władzy nad tobą.
Następnym krokiem jest świadome przekształcenie destrukcyjnych postaw we wspierające afirmacje. Sporządź listę swoich najsilniejszych cech i przypominaj sobie o nich regularnie.
Ciągła praca nad zmianą swojego wewnętrznego dialogu stopniowo tworzy nowe połączenia neuronowe. Z czasem głos wsparcia stanie się dominujący, a krytyka stanie się rzadkim i niezagrażającym gościem.
Uzyskanie wolności od programowania rodzicielskiego otwiera drzwi do budowania życia opartego na autentycznych wartościach i pragnieniach. Zaczniesz podejmować decyzje w oparciu o własny interes, a nie strach przed warunkową karą.
Przeczytaj także
- Dlaczego warto prowadzić dziennik przed snem: jak prosty rytuał pomaga „rozładować” niepokój i poprawić sen
- Co psychologia mówi o przyciąganiu do nieodpowiednich partnerów: 4 podstawowe przyczyny
